De vergeten reviews van het jaar

4 uit 5 mea culpa’s

Zelden ervoeren wij den Tweede Wereldoorlog zo intensief indien te dit bombastische multiplayergame. Ie principe is simpel: twee teams van vijftig toneelspelers vechten ie uit aan den opschuivende frontlinie te ene gigantische schrijfmap. Den veldslag diegene daarop volgt is moeilijker uit te leggen. Oorlog is hard plusteken Hell Let Loose windt er geen doekjes wegens. Watten dit spel audiovisueel vrij letterlijk op jou afvuurt, is even beangstigend indien parmantig. Ie voortbestaan van jou eerste bombardement is ene soort ontgroeningsritueel. Hell Let Loose is geen creatief of uniek concept. Toneelspelers van ie gelijksoortige Squad weten watten zij kunnen vooruitzien. Ie oorverdovende vreugde is er noch minder wegens.

Ontwikkelaar: Black Matter
Platforms: pc, PS5, Xbox Series X/S

4 uit 5 mea culpa’s

Hoe schenkkan den zwart-wit wereld van Toem zo veelkleurig aanvoelen? Dat is volledig te danken aan den heerlijk lief plusteken speels schrijven dialogen plusteken den uitbundige methode waarop alles plusteken iedereen geanimeerd is. Toem is ene levende kijkdoos plusteken laat jou indien speler aan den hand van jou fotocamera den omstreken ontdekken. Er zijn ene zestal locaties diegene jou kunt opzoeken plusteken te iedere hoek vind jou welnu weer ene markant opendag diegene ene opdracht voordat jou heeft. Sommige verzoeken zijn watten obscuur, maar jou hoeft zij gelukkig noch allen te te willigen wegens voorts te komen. Toem draait uiteindelijk wegens ie aanwakkeren van jou nieuwsgierigheid plusteken weet met simpele spelmechanieken weliswaar ene stapel holte te creëren, alhoewel heb jou te ene uur of drietal à viertal welnu zo’n ietsje alles waargenomen.

Ontwikkelaar: Something Wij Made
Platforms: Nintendo Switch, pc, PS5

2 uit 5 mea culpa’s

Aan ie start van ie klas stond Backbone op menig lijstje van indiegames wegens te den gaten te vasthouden. Den combinatie van prachtige pixel-graphics plusteken ene grimmige post-noir stad vol misdaad zag er veelbelovend uit. Eerst lijkt diegene gelofte te wordt ingelost, met ene vertelsel dat hint zoals vreemdelingenhaat plusteken klassenjustitie te dit wereld vol dieren. Indien wasbeer-detective Howard probeer jou ene vermist iemand op te treinen, maar raak jou alhoewel snel verwikkeld te ene verbeten samenzwering. Ie is interessant, totdat den spel halverwege schielijk ene verhalende preferentie maakt diegene ie hele concept nogal op zijn kop zet. Dat is gedurfd, maar zorgt er zowel voordat dat alhoewel diegene boeiende verhaallijntjes schielijk wordt vergeten. Daardoor blijf jou indien speler na den spel achter met meer vragen dan ingaan plusteken ene stapel half afgewerkte filosofische vragen.

Ontwikkelaar: EggNut
Platforms: Nintendo Switch, pc, PS4, Xbox Series X/S, Xbox One

4,5 uit 5 mea culpa’s

Den spelwereld van Chicory is televisiekanaal indien diegene van Toem volledig verstoken van kleur, totdat jij ginds met jou verfkwast verandering te brengt. Diegene taak is best welnu overweldigend, want jou kunt letterlijk ieder scherm totdat te detail vullen met verschillende tinten plusteken patronen. Dat is zowel gelijksoortig ene ietsje den teken diegene ie spel wil zei. Chicory gaat overheen gevoelens van burn-out, onzekerheid plusteken prestatiedrang plusteken hoe diegene zelfs den puurste plusteken schattigste personages kunnen vergiftigen. Jou moeten van den quirky schrijf- plusteken grafische stijl vasthouden, maar ie is zowat onmogelijk wegens dat noch te verrichten. Dit maakt ie tegenstelling met den Zelda-achtige kerkers te ie spel des te groter. Op diegene momenten is Chicory noch zo lieflijk meer: iedere kerker wordt afgesloten met ene chef diegene den donkerste porties van den psyche personifieert. Dit levert verrassend spectaculaire plusteken zelfs ene ietsje angstaanjagende baasgevechten op, mee dankzij den opzwepende maar onbehaaglijke soundtrack van Celeste-componist Lena Raine.

Ontwikkelaar: Greg Lobanov
Platforms: Nintendo Switch, pc, PS5, PS4

4 uit 5 mea culpa’s

Jou kunt tegenwoordig geen steen meer werpen zonder ene roguelike deck-builder te treffen, maar sommigen springen er weliswaar te positieve zin uit. Griftland is er zo eentje, omdat den herhalende structuur van den roguelike wordt gecombineerd met verhalende elementen. Elke ‘run’ is ene avontuur, waarin jij indien premiejager Sal samenwerkt met den politie wegens ene rommel op te wentelen. Of, indien jou dat wilt, samen met diegene rommel den politie dwarszit. Verhalende missies, beloningen plusteken personages wordt willekeurig gegenereerd voordat elke run, plusteken jouw keuzes hebben zeggenschap op ie vertelsel. Vinden mensen jou leuk, dan ontvang jou ene premie, maar indien zij jou haten is den straf zowel noch mals. Zowel den kaartenactie staat indien ene stulp (geen kaartenhuis), vergelijkbaar met games indien Slay the Spire. Te positie van vechten, kun jou er vaak zowel voordat selecteren wegens tegenstanders te overreden met goede motieven, watten ene intact ander kaartsysteem met ene exclusief deck activeert. Kolossaal veel preferentie plusteken uren aan strategische mogelijkheden dus, zeker omdat dat vertelsel met Sal maar één van drietal speelbare campagnes is.

Ontwikkelaar: Leem Entertainment
Platforms: pc, Nintendo Switch, PS4, Xbox One

4 uit 5 mea culpa’s

Ie is zowat onmogelijk wegens uit te leggen watten Opus: Weerklank of Starsong terdege maakt. Vooral noch te één alinea. Ie is ene narratief puzzelavontuur waarin jou met ene klein soci voort den ruimte reist plusteken onderweg allerlei keuzes maakt. Eentje simpel voorbeeld: jou krijgt ene tijding van ene schip dat wegens werkster smeekt, omdat den crew zowat verhongert. Help jou zij, of vlieg jou voort plusteken vasthouden jou jou spaarzame middelen voordat jezelf? Indien jou zij helpt, ontvang jou misschien ene beloning, maar zij kunnen jou zowel attaqueren plusteken er met jou voorraad vandoor gaan. Ie doet denken aan The Banner Saga, maar dan indien sfeervol ruimte-epos zonder combat. Maar zowel met ene nog lager tempo plusteken iets te veel lore plusteken politieke plotten. Wij zijn zowat aan ie einde van den alinea, maar nu weet jou nog steeds noch watten Opus nou zo terdege maakt: ie is den methode waarop alhoewel diegene keuzes par op te tellen tijdens ene hartverscheurend vertelsel overheen verlies, menselijkheid plusteken den hopeloze vedette tegen ene uitgestrekte handelsmaatschappij te ene onverschillige wereld.

Ontwikkelaar: Sigono
Platforms: Android, iOS, Nintendo Switch, pc