Chorus heeft space combat om over te zingen

Ie vertelsel van Chorus wordt haast geheel uit den lappen gedaan middels radiogesprekken tussen den vliegers van allerlei andere ruimteschepen plus den inwonende monologen van Nara. Vooral dat laatste maakt ie vertelsel van Chorus gehoorzamen eentje vermoeiende onderneming, want haar gedenken wordt op dramatisch fluisterende toon opgelezen. Ie helpt daarbij noch dat ie gehele spel eentje overdreven duistere invalshoek heeft, vol onbegrijpelijke sci-fi termen plus eentje edgy boordcomputer diegene nipt iets teveel lijkt te plezier van reeds ie dood plus verderf te ie universum. 

Chorus legt hier teveel focus op – ie onderbreekt te vaak watten dit spel wél juist doet. Vechten tegen ruimtepiraten, leden van The Circle plus interdimensionale wezens is namelijk ontzettend tof gedaan. Forsaken – Nara’s pratende schip – ligt super onder den schakelaars plus schenkkan met den speciale driftfunctie onmogelijke bochten maken. Zo is ie mogelijk wegens vooruit te vliegen plus ie schip 180 graden te rondtollen wegens zo achterliggende vijanden uit te schakelen.

Den speciale krachten van Nara maken ie avontuur nog veelzijdiger. Naarmate ie vertelsel vordert, krijgt zij steeds meer toegang totdat zogenaamde Rites diegene den gevechten compleet op hun kop zetwerk. Den ene rite schakelt te eentje keer schilden of ie complete vijandelijke schip zolang uit, terwijl den andere ervoor zorgt dat zij ongezouten achter den vijand teleporteert. Tactisch van dit krachten gewoonte maken zorgt ervoor dat Nara eentje complete zeevloot te haar eentje schenkkan uitzetten. 

Toneelspelers kunnen te Chorus dankzij den openwereldopzet zelf den volgorde van missies defini. Welnu heeft iedere missie – of diegene nu optioneel is of ter ie hoofdverhaal hoort – vrijwel dezelfde opzet. Er wordt watten langdradige setting gegeven voordat er eentje menigte vijandelijke ruimteschepen aan komt vliegen. Dit is gelukkig zowel waar den lol te Chorus begint, want met iedere nieuwe sterkte wordt dit gevechten leuker. Om veel van alle vaardigheden van Nara plus Forsaken gewoonte te maken, levelen dit skills, waardoor zij allerlei bonuseffecten krijgen. Dat is zowel welnu nodig, want den vijanden wordt steeds gevaarlijker.

Te dit gevechten schittert Chorus, maar zowel daarbuiten wordt den vaardigheden op originele wegen toegepast. Te tempels diegene nieuwe krachten woningens, zitten kleine puzzels waarin bijvoorbeeld meerdere sloten te eentje krappe vaart in beperkte tijdstip kapot geschoten willen wordt. Den deur openen lukt inclusief met eentje strakke combinatie van driften, boosten plus teleporteren. 

Tijdens missies waarin toneelspelers wrakstukken of herinneringen willen opsporen, komt Chorus minder juist uit den verf. Den weg vinden tussen brokstukken plus asteroïden is best lastig wanneer ie mogelijk is wegens alle kanten op te vliegen. Den driftfunctie maakt ie gelukkig mogelijk wegens razendsnel te omkeren, maar ermee zijn nog noch alle problemen opgelost. Zo zijn er intact veel icoontjes diegene ie scherm vullen wanneer er gewoonte wordt geproduceerd van Nara’s speciale visie. Watten ter den missie hoort plus watten noch is noch steevast even verstaanbaar. Op ie streek van waypoints heeft ie spel zelfs watten bugs diegene den verwarring inclusief maar verergeren.

Dit problemen zijn best te overzien voordat wie reeds jaren zoekt zoals eentje nieuwe space combat shooter. Ie is kloppend daarom reserve tragisch dat ie vertelsel van dit spel den leuke gameplay zo te den weg zit. Wie den vele haast onbegrijpelijke pseudoreligieuze technobabble te Chorus schenkkan uithouden zonder met den ogen te wentelen, verdient eentje prijs. Letterlijk iedere missie is ermee vervuld, waardoor den leuke stukken veel te vaak wordt opgebroken onderbrak den zoveelste angsty monoloog. Ie haalt zelfs eentje ietsje den vaart uit den zo spectaculaire ruimtegevechten. 

Chorus is verkrijgbaar op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X plus S, Xbox One plus pc. Voordat dit recensie is ie spel gespeeld op eentje Xbox Series S.